Ιδιαίτερη μνεία απαιτεί η πρώτη μεγάλης κλίμακας συναυλία του, το περίφημο Πάρτυ στη Βουλιαγμένη, που έγινε στις 25 Ιουλίου του 1983 και συγκέντρωσε πάνω από 70.000 άτομα (άλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό στις 100.000).
...όσοι πηγαίνουν στη Βουλιαγμένη,
λέει ένας νόμος παλιός,
νύχτα με φεγγάρι κι είναι λίγο φτιαγμένοι,
πάντα τη βρίσκουν αλλιώς...
Στο πάρτυ αυτό εμφανίστηκαν διαδοχικά οι Διονύσης Σαββόπουλος, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Βαγγέλης Γερμανός, Γιώργος Νταλάρας, Αφροδίτη Μάνου και Μαντώ, αποβιβαζόμενοι με ταχύπλοα στην πλωτή εξέδρα. Σε μια εποχή που ο όρος beach party δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός, αυτό το πάρτυ κατάφερε να δημιουργήσει το αδιαχώρητο σε όλη την παραλιακή λεωφόρο, από τη Βουλιαγμένη μέχρι τη Λεωφόρο Συγγρού.
Όχι άδικα, το Πάρτυ στη Βουλιαγμένη θεωρήθηκε το ελληνικό Woodstock και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης με αυτήν την εκδήλωση ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που έβγαλε τις συναυλίες από τα γήπεδα και τα θέατρα, σε φυσικούς χώρους. Σύντομα το μουσικό αυτό πάρτυ βρήκε μιμητές με το υπαίθριο "Τριήμερο στο Άκτιο", μια ανάσα από το ομώνυμο αεροδρόμιο, δίπλα στην Πρέβεζα, όπως αναφέρει η Wikipedia.
Στα παλιά χρόνια η κιθάρα (ακουστική ή κλασσική) ήταν σχεδόν αδύνατο να ακουστεί σε μια μπάντα όπως τα τύμπανα η το κοντραμπάσο. Γι αυτό, κάπου στο 1930 ένας εφευρετικός τύπος εφηύρε την πρώτη ηλεκτρική κιθάρα που λειτουργούσε με ενισχυτή και μπορούσες να ρυθμίσεις εσύ την ένταση της. Που να ήξερε τότε πως η ανακάλυψη του θα επηρέαζε τόσο πολύ την πορεία της μουσικής του 20ου και 21ου αιώνα
Όπως οι περισσότερες καινούριες ανακαλύψεις, έτσι και ή ηλεκτρική κιθάρα δέχτηκε κριτικές άλλα γρήγορα κέρδισε τους ανθρώπους επειδή έδωσε στους μουσικούς τη δυνατότητα να παίξουν πολύ πιο δημιουργικά και να εκφράσει ο καθένας το στυλ του.
Ο πρώτος μαγνήτης
Η πρώτη ηλεκτρική κιθάρα
Η πρώτη solid body ηλεκτρική κιθάρα
Η πρώτη ηλεκτρική κιθάρα μαζικής παραγωγής
Το 1924, ένας μηχανικός που δούλευε για τη Gibson ονόματί Lloyd Loar, σχεδίασε τον πρώτο μαγνήτη για κιθάρα. Χρησιμοποιώντας έναν κανονικό μαγνήτη, μετέτρεπε τις δονήσεις των χορδών της κιθάρας σε ηλεκτρικά σήματα, τα οποία στην συνέχεια ενισχύονταν με την βοήθεια ενός ενισχυτή. Ο πρώτος αυτός μαγνήτης λοιπόν, δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο από άποψη ήχου, αλλά σίγουρα ήταν μια καλή αρχή.
Το 1931 ιδρύθηκε η Electro String Company από τους Paul Barth, George Beauchamp και Adolph Rickenbacker, και ήταν η πρώτη εταιρεία που κατασκεύασε και πούλησε ηλεκτρικές κιθάρες στο ευρύ κοινό. Έφτιαχναν τις κιθάρες από χυτό αλουμίνιο και παιζόταν μόνο ξαπλωμένη στα πόδια του κιθαρίστα και μόνο με slide . Λόγω των περίεργων υλικών της λοιπόν, χαριτολογώντας την έλεγαν “τηγάνι”.
Η γρήγορη επιτυχία της κιθάρας αυτή προέτρεψε την Gibson να φτιάξει και αυτή ένα δικό της μοντέλο , την ES-150, η οποία είναι ένας μύθος σήμερα.
Οι ηλεκτρικές κιθάρες έγιναν γρήγορα δημοφιλείς παρόλο που υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα με την κατασκευή τους. Το σώμα της κιθάρας δονούνταν υπερβολικά εξαιτίας της δυνατής έντασης που προερχόταν από τον ενισχυτή, προκαλώντας αυτό που είναι γνωστό ως feedback. Η πιο προφανής λύση ήταν να φτιάξουν μία κιθάρα με πιο στερεό σώμα που δε θα δονούνταν τόσο εύκολα.
Όπως με τις περισσότερες καινοτομίες, υπάρχει μία διαμάχη για το ποιος εφηύρε πρώτος της solid body ηλεκτρικές κιθάρες. Ο Les Paul κάπου στο 1940 έφτιαξε τη δική του κολλώντας έναν λαιμό Gibson σε ένα στερεό κομμάτι ξύλο. Από αυτή την ένωση έδωσε στην κιθάρα χαριτολογώντας το όνομα «The Log» (η Σύνδεση).
Περίπου την ίδια περίοδο ο κιθαρίστας Merle Travis και ο μηχανικός Paul Bigsby ανέπτυξαν μια solid-body κιθάρα που μοιάζει πολύ με τις σημερινές που ξέρουμε.
Ο Leo Fender μέσα στη δεκαετία του 1950 ήταν ο πρώτος που παρήγαγε μαζικά μια ηλεκτρική κιθάρα που αρχικά λεγόταν Fender Broadcaster. Αυτή η κιθάρα γρήγορα μετονομάστηκε στην πολύ γνωστή Telecaster μόνο και μόνο επειδή το όνομα Broadcaster χρησιμοποιούνταν ήδη από μια άλλη εταιρία. Ο Leo συνέχισε και το 1954 έφτιαξε την πιο γνωστή κιθάρα όλων των εποχών, την Stratocaster.
Η επιτυχία του Leo οδήγησε και άλλους κατασκευαστές κιθάρας στην ανάπτυξη δικών τους επιχειρήσεων μαζικής παραγωγής. Αξιοσημείωτη είναι η συνεργασία της εταιρείας Gibson και του διάσημου κιθαρίστα Les Paul και η δημιουργία της πιο διάσημης ηλεκτρικής κιθάρα σήμερα, της Gibson Les Paul.
Διάφορα μοντέλα
Κατά τη διάρκεια του 60 και του 70 οι επώνυμες ηλεκτρικές κιθάρες ήταν πολύ ακριβές για έναν μέσο άνθρωπο. Γρήγορα εμφανίστηκαν κάποιες φθηνές απομιμήσεις αλλά ήταν κατώτερες ποιοτικά στον ήχο και στο παίξιμο. Κάπου στο 80 οι Ιάπωνες άρχισαν να κατασκευάζουν ηλεκτρικές κιθάρες παρόμοιας ποιότητας με αυτής των αμερικανικών μοντέλων, αλλά σε πολύ καλύτερη τιμή . Αυτό οδήγησε τη Fender και άλλες πρωτοπόρες εταιρίες να παράγουν πιο φθηνές version των κλασικών μοντέλων και έτσι η ηλεκτρική κιθάρα έγινε προσβάσιμη σε περισσότερους.
Σήμερα οι Gibson και Fender ακόμα φτιάχνουν κάποιες από τις πιο γνωστές και πιο ποιοτικές ηλεκτρικές κιθάρες στην αγορά. Παρόλα αυτά υπάρχουν και οι BC Rich, ESP,Ibanez και PRS που είναι επίσης πολύ ποιοτικές. Καινούρια σχέδια, σχήματα και υλικά ενσωματώνονται με καινούριες τεχνολογίες για να υπάρχουν καλύτερες κιθάρες και περισσότερες επιλογές για τον αγοραστή.
Πλέον υπάρχουν ακόμα και ψηφιακές κιθάρες όπως η Line 6 Tyler Variax που προσομοιώνει ήχους από διάφορες ακουστικές , ηλεκτρικές και 12χορδες κιθάρες. Μπορεί επίσης να αλλάζει κουρδίσματα χωρίς να την ξεκουρδίζεις και να μην παράγει καθόλου μα καθόλου θόρυβο, ακόμα και όταν χρησιμοποιείς μονό μαγνήτη με full παραμόρφωση
Η ηλεκτρική κιθάρα λοιπόν έχει διανύσει πολύ δρόμο με ένα ενδιαφέρον και ευρηματικό παρελθόν, και να είστε σίγουροι πως θα έχει ένα ακόμα λαμπρότερο μέλλον.
Δεν νομίζεις ότι ήρθε η ώρα να ξεκινήσεις και εσύ κιθάρα? Ενημερώσου λοιπόν για τα μαθήματα κιθάρας που κάνω στην Θεσσαλονίκη, Αθήνα και μέσω SKYPE ΕΔΩ και στείλε μου ένα μήνυμα.
Ο τραγουδιστής, συνθέτης , στιχουργός και συνιδρυτής των Διάφανων Κρίνων έφυγε από τη ζωή μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο
Ένας μεγάλος ποιητής της γενιάς του, ο Θάνος Ανεστόπουλος, πέθανε μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο τον οποίο κοίταξε κατάματα. Ο ίδιος είχε αποκαλύψει πως έπασχε από μεταστατικό καρκίνο των οστών τον Μάιο του 2015.
Από τότε δεν σταμάτησε να πολεμά και να μην το βάζει κάτω, συνεχίζοντας να τραγουδά για την αγάπη, τον έρωτα και τη ζωή.
"Ζήστε την κάθε σας μέρα με αλήθεια, έρωτα, αγώνα και δημιουργία. Ζήστε την κάθε ημέρα σας σαν να ήταν η τελευταία σας. Γιατί συχνά στην καθημερινότητα μας μεγεθύνουμε μικρά προβλήματα παραμερίζοντας και ξεχνώντας τι σπουδαίο και μεγάλο δώρο είναι η ζωή που μας δόθηκε", έγραφε ο Θάνος πριν από μερικούς μήνες.
Τα δυσάρεστα νέα του θανάτου του ανακοινώθηκαν από στενούς του φίλους και συνεργάτες στο Facebook το πρωί του Σαββάτου. Η είδηση αναρτήθηκε και στο fan page των Διάφανων Κρίνων.
Όντας εν μέσω της γενναίας του μάχης, είχε προλάβει να μας χαρίσει δύο υπέροχες συναυλίες στην Τεχνόπολη, μαζί με όλα τα μέλη των Διάφανων Κρίνων, σε μια ιστορική επανένωση της μπάντας μετά τη διάλυση της το 2009. Ακολούθησαν δύο συγκλονιστικές εμφανίσεις στο Παλλάς και στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη.
Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1967 και υπήρξε μέλος των Διάφανων Κρίνων από το 1991 όταν και σχηματίστηκαν. Η αγάπη του Θάνου Ανεστόπουλου για την ποίηση τον ώθησε στην μελοποίηση ποιημάτων μεγάλων ξένων και Ελλήνων ποιητών, που τα συναντάμε σε όλη την δισκογραφία των Κρίνων. Μια δισκογραφία που ξεκίνησε από το 1994 και ολοκληρώθηκε το 2008. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί στο μουσικό βιβλίο των Διάφανων Κρίνων "Ο Γύρος της Μέρας σε 80 Κόσμους" (Ίνδικτος, 2005).
Το 2009 δημιούργησε μαζί με τον μουσικό και συνθέτη Νίκο Πλάτανο, το μουσικό project ''Οι Ποιητές Γυμνοί Τραγουδούν'', βασισμένο σε καινούρια τραγούδια, σε μελοποιήσεις αγαπημένων τους ποιητών, καθώς και σε ανέκδοτες ακουστικές αποδόσεις τραγουδιών από τη δισκογραφία του συγκροτήματος ''Διάφανα Κρίνα''.
Όλα αυτά τα χρόνια ο Θάνος Ανεστόπουλος έχει συμμετάσχει σε πολλές συναυλίες κοινωφελούς χαρακτήρα. Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών έπαιξε στις φυλακές ανηλίκων στην Αυλώνα.
Μεταξύ άλλων έγραψε μουσική για τα θεατρικά ''Δεσποινίς Τζούλια'' του Στρίνμπεργκ και ''Σ’ αγαπώ και μου λύπης'', ενώ τραγούδι του συμπεριλήφθηκε στο ''Δον Ζουάν'' του Εθνικού Θεάτρου. Επίσης τραγούδια του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές ταινίες μικρού μήκους.
Την άνοιξη του 2012 κυκλοφόρησε από την Inner Ear ο πρώτος επίσημος προσωπικός του δίσκος, το "Ως το Τέλος".Τελευταίο του βιβλίο ήταν η ποιητική συλλογή "Αρχίζω με το σ' αγαπώ".
Θάνο σε ευχαριστούμε που υπήρξες. Σε ευχαριστούμε για όλα.
"Θέλω να σας στείλω όλη την θετική μου ενέργεια. Ζήστε την κάθε σας μέρα με αλήθεια ,έρωτα ,αγώνα και δημιουργία.
Ζήστε την κάθε ημέρα σας σαν να ήταν η τελευταία σας. Γιατί συχνά στην καθημερινότητα μας μεγεθύνουμε μικρά προβλήματα παραμερίζοντας και ξεχνώντας τι σπουδαίο και μεγάλο δώρο είναι η ζωή που μας δόθηκε."
